دانلود کتاب قصه دلبری محمدعلی جعفری

بخشی از کتاب

اولین بار که محمدحسین را دیدم، سال ۸۷ بود. در دانشگاه. من دانشجوی رشته حقوق بودم و او دانشجوی رشته کامپیوتر. اولین بار که دیدمش، خیلی به چشمم آمد. قد بلند و خوش هیکل بود. چشم‌های آبی و موهای مشکی‌اش هم خیلی به نظرم جذاب بود.

اولین بار که با هم حرف زدیم، در بسیج دانشجویی دانشگاه بود. من مسئول بسیج خواهران بودم و او مسئول بسیج برادران. در یک مراسمی با هم آشنا شدیم و از همانجا، با هم دوست شدیم.

محمدحسین خیلی آدم خوبی بود. همیشه به فکر دیگران بود. خیلی به اهل بیت علاقه داشت و همیشه در مراسمات مذهبی شرکت می‌کرد.

بعد از مدتی، محمدحسین به من خواستگاری کرد. من اول قبول نکردم. فکر می‌کردم که او خیلی خشک مقدس است و با من نمی‌خواند. اما بعد از مدتی، نظرم عوض شد و تصمیم گرفتم که با او ازدواج کنم.

ازدواج ما خیلی خوب بود. محمدحسین مرد خیلی خوبی بود. همیشه به من احترام می‌گذاشت و من را دوست داشت.

چند سال بعد، محمدحسین به تفحص شهدا رفت. او معتقد بود که این کار، وظیفه دینی و ملی اوست.

در نهایت، محمدحسین در عملیات تفحص شهدا در سوریه، به شهادت رسید. من خیلی ناراحت شدم. اما می‌دانستم که او به آرزویش رسیده است.

محمدحسین مرد خیلی خوبی بود. همیشه به یادش هستم و دعا می‌کنم که خدا او را در جوار رحمت خودش قرار دهد.